سفیــد  آبـی خآکستــری

      کنار مي آيم

      کنار مي آيم

      من همش بايد کنار بيايم

      بايد کنار بيايم

      من کنار مي آيم

      من کنار مي آيم

ی بغض با ی آهنگ سنتی غمگین خیلی میچسبه ب آدم...

 ی حال خوبی میده...

خوب و بد قاطی... ی چیز خاصه...

 نه بغضت رو میتونه بترکونه نه میتونه از بین ببرتش...

فقط هولت میده و میندازتت به ته خودت...

 سلامتی  حرفهای دل خودمون ک بنا ب هر دلیلی نمیشه  ب زبون بیاریم

 اما تو عالم خیالی و مجازی  تایپش می کنیم !!

فقط فقط  برای اینکه خفه نشیم...

سلامتی سوال هایی ک پرسیده نمیشن ولی جوابش بغض میشه میمونه سر دلت ...

سلامتی اون  دلای ک دلتنگ کسایی میشن ک اصن نمیدونن دل چیه...

 سلامتی اونی ک میتونست ازت انتقام بگیره ! میتونست تو جمع خرابت کنه!

 میتونست اشکتو در بیاره!  اما دلش نتونست...

سلامتی اونایی ک از هر انگشتشون ی هنر میریزه

 میرنجونن

 میسوزونن

 میشکونن

 له میکنن

 نابود میکنن

  وبیشتر ب سلامتی اونایی  ک جز دوست داشتن این موجودات هنرمند

هیچ هنر دیگه ای ندارن...

سلامتی دلت ک شکست اما سکوت کرد مبادا دلش بشکنه....

 ی حس یواشکی، ی لبخند یواشکی، ی آرامش یواشکی یا شایدم ی عشق یواشکی...

ب سلامتی اون دلای ک تنهان! نه اینکه نتونن با کسی باشن!!

 فقط دلشون نمیخواد با هر کسی باشن...

وب سلامتی خودم ک  نه( خاص م) و نه( آس م)ولی دوسام همینجوری ک هستم دوسم دارن

 وب سلامتی من- تو - او -ما- شما- ایشان  - ب هزارو یک دلیل...

 و نوش ب سلامتی دوستا ن ک خوب  میدونم بعضی از این سلامتی هارو تجربه کردین...

گاهی وقتا ب کودک درونم  از بیرون ک نگاه میکنم ..

 خیلی مرموز و خبیث و غیر قابل پیش بینی و نامعقول می بینمش

 ک حس میکنم همش میخواد آبرومو  جلو دیگران ببره یا بیش از حد داره

 خودشو به همه نشون میده!! هی خود شیرینی میکنه.. هی سنگ رو یخم میکنه..

 گاهی هم نه...

 دلم بد به حالش میسوزه ک چرا اینقده ساده و گاگول هستش

ی خوش خیال، خوش باور ک احساسشو تو همون دوره نوجوانی جا گذاشته

و دلش نمیخواد بزرگ بشه..

 کلی از لحظات خوب عمرشو با رفتارها و عقاید مسخره ش نلف کرده...

چندوقتیه زیاد باهاش سرو کله میزنم، کلنجار میرم 

 بلکه قانعش کنم ک از این بیش  فعالیش دست بکشه  ...

 وقتشه ک بزرگ بشه...  وقتشه که به فیلش یاد بده اینقده یاد هندوستان نکنه...

باید من و اون هم مثل بقیه آدما خودمونو گنده نشون بدیم

آخــه تا کی شکسته نفسی :))

  قبول نمیکنه!! اما بالاخره قانعش میکنم ..

 البته منم بهش قول دادم ک سعی کنم مم بعد اشتباهاتمو گردن اون نندازم :)))

خولاصه ی کلام از این به بعد لدفن ما رو به چشم دو انسان خعـــــــــــلی مهم ببینید!!

 گفتم دو تا!! چون هنوز یکی نشدیم..هنوز باید بیشتر با هم صحبت کنیم

تا ب تفاهم کامل برسیم....

 :)))))))))

این کودک درون من واسه خودش داستا نیه هـــــا !!!!!!!!!!!!

هیچ وقت از دیدن فیلم کلاه قرمزی  خسته نمیشم یعنی هر چقدرم ببنمش بازم واسم تازگی داره 

 جوری با ذوق و شوق تا تهشو نگاه میکنم انگاری بار اوله :)))

مخصوصا اون جای که کلاه قرمزی نشسته رو پیکان آقای مجری و منتظر...

 چکمه های کوچولو قرمزش جفت گذاشته کنارش..

 معذرت... معذرت از ته دل

مجری میگه چرا نرفتی خونه

- آخه دلم تنگ میشه

- تنهایی؟

 اوهوم

- منم تنهام همه فکر میکنن فامیل من شهرستانن، یعنی خودم اینجوری بهشون گفتم،

 ولی من هیشکیو ندارم. عین تو

 بعد کلاه قرمزی خودشو میچسبونه به آقای مجری و بغض میکنه و میگه

 کاشکی من دایناسورت بودم... :"(

 با اینکه آقای مجری گلشو پرت میکنه و کلاه قرمزی هم تب کرده  از این گل انداختن

اما بازم میاد زیر گوش آقای مجری میگه کاشکی من دایناسورت بودم!!!

 یعنی میخوام بگم  این تیکه کلاه قرمزی یکی از بهترین و عاشقانه ترین صحنه‌های

  بودش که دیدم....

 هـــــــــی هـــــــــــــــی  :(

 کاش مام ی  آقای مجری  میداشتیم که دایناسورش بشیم :)))))))))))))

 وقتایی هستش  که خیلی دلگیری

دردتو تو سینه پنهون میکنی تا کسی نبینه

وقتایی هستش که وقتی تو چشات اشک حلقه زده

 بغض میکنی اما سریع بعدش ی لبخند میزنی

وقتایی هستش که سخت  خسته میشی

از دست کسایی که حرفتو نمیفهمن ولی بازم چیزی نمیگی

وقتایی هستش که واقعن احساس میکنی حرفای  دلتو که رو   هم  انباشته کردی

داره خفت میکنه... 

ولی بازم ترجیح میدی سکوت کنی

و از همه سختر اون وقتایی هستش

که بفهمی داری عادت میکنی  به هر چه درد

و چه سخت لحظه یست این لحظه

گاهی نمیشه بخشید و گذشت... اما میشه چشما رو بیندی و بری

گاهی مجبور میشی نادیده بگیری...

گاهی نگا تو به سمت ديگر بگیر که نبینی....

گاهی لازمه كوتاه بيايی...

 اون موقع،  بی منت بخشیدنو یاد میگیری . .

 سلااااااااام   : )))))))

بــــرای آرامش دل خستـــه ام

 حـــا فـظـ نـــه

 قــــرآن بـــاز میکنــــم ایـــن بـــار

امــــا

چـــه فــایــده دارد قـــرآن

 وقتـــــی کـــه  تــــــو تمـــام آیــه هــایش مـــی شـــوی

دستـــــ  تــو

 آغــــــو ش تــــو

آغــــاز زنــدگی اسـتــــــ

 امــــا. . .

 جــــانمـــازم را بـــه سمتـــــ ســـراب پـــهـــن نــکن

 کــــه ایـــن وصــله هـــا به آغــــوش مــــا نمـــی چسـبد

بخواب آروم عسل بانو که بی تو ساکته اینجا

 ولی راحت شدی انگار از این بی رحمی دنیا

بخواب آروم و بی غصه کی این درد و یادش میره

 سکانس آخرت این نیست کسی جات و نمیگیره

 لالالالا بخواب با نــــو

رو حش شاد و یادش گرامی...

:)))                                                      

۹۱ هم با تمام خاطرات خوب و بدش داره تموم میشه

 همیشه لحظه های آخر سال ی اضطراب عجیبی به آدم دس میده..

 هی با خودش کلنجار میره که چقد وقت تلف کرده ، چقدر زود گذشت،

و چه فرصتهای رو از دست داده که می تونست بهتر باشه!

 دلم میخواد زمان برگرده عقب کارای که نکردمو و اشتباهاتی که انجام دادمو

 جبرانشون کنم،اما خوب نمیشه دیگه ...پ افسوس خوردنم بی فایده ست ..

 به قول هایده ! سال سال این چند سال همین و حالو احوال هر سال میگم دریغ از پارسال...

خوب دوستای خوبم سال ۹۱ با خاطرات شیرین و خوبی درکنارهم بودیم ... . .

 همین جا لازم دیدم  از تک تک  شوما مهربونا ، تشکر و قدر دانی بکنم...

 اول از آقا علیرضا شروع میکنم چون پیشکسوتن بین دوستان...

و احترامشون واجب**

 ممنون دوست قدیمی . . هر چند که خیلی کم افتخار میدین... اما خوب ما به دل نمیگیریم

 میزاریم به حساب مشغله کاری زیاد.... اما علیرضا خان با ما بح از این باش...

انشالله که هر جا هستین همیشه تنی سالم و دلی شاد داشته باشین..

 بهار ۹۲ هم پیشاپیش موبارکااا...

 الناز عزیز... خواهری و سنگ صبوری خودم...  

 گل بااانوی مهربون و نازنین که اینروزا دیگه چون عروس شده کم سعادت شدیم

 النازی ایشالله که خوشبخت بشی و سالیان سال در کنار خانواده به شادی باشی

 ممنون برا تمام مهربونیات.... مراقب خودتم باش اساااااسی

الهه عزیزمـ... دوست مهربونو شاعرو همینطور هنرمند خودم...

 قربونت خانومی.. ازت ی دنیا ممنون که همیشه در نبود من تو اما بودی ...

و بازم اینجا معذرت ، که زیاد نرسیدم بهت سر بزنم و شعرهای خوبت و ببینم ...

 اما از قالبت واس یکی از دوستان استفاده کردم که خیلی خوشش اومده بود...

 دستت درست الهه بانو...

آقاامیر حسینـ  عزیز-داداش گل و همرا ه همیشگی و مشاور اعظم خودم...

ی دنیا سپاس مخصوص برا تمام  مهربونیات و بازم ممنون که همیشه بودی و هستی..

 ایشالله که در همه حال شادو سالم تندرست باشین... با ارزوی بهترینها امیر جان..

زهرا گلی آجی  مهربون و نازنین دوست قدیمی وبلاگیم

که تازه فهمیدم هم استانی هم هستیم. .

 فیدات زهرا جاااااان.... بغل یغل سپاس ویزه  واسه تمام حرفهای قشنگت ....

 سالی خوبی رو برات از خدا خواستارم... ممنون زهرا جان

آقا مرتضی گل و بلبل... منبع ضد حال !

 شوخی میکنم.( به قول پسر خاله کلاه قرمزی) منبع عشق ،صفا ، صمیمیت ، مهربونی

 ممنونم مرتضی جان برا تمام همراهیات و  سپاسگذارم که لطفت همیشه

شامل حال بنده بود وهستش، باشد که جبران کنم... 

ایشالله همیشه سالم و سر حال باشی. . . مرسی

لاله مهربان... خواهری دوست داشتنی خودم...

لاله جووونی باشد که  لیاقت اینهمه خوبی و محبتاتو داشته باشم عزیزم

 بعدشم نبینم این روزهای آخر سال دلت گرفته باشه هاااااا ....

دوس دارم همیشه رو لبات خنده باشه ... خانومی بخند تا دنیام به روت بخنده....

 و اما سوگند زبله

 قسمی جونمووو داشت ،یادم میرفتاااااا  :-)

 سوگند عزیز اجی مهربون و گل دخمل دنیای مجازی... میدونی که چقده دوست دارم؟

اجی کوچولو نیستیااااا... کوجای؟ ی مدتی که اصلن افتخار نمیدیاااا

 مثل اینکه خیلی سرت شلوغه هاا... ببینم نکنه خبریه ما بی خبریم !!!

هانگ؟؟؟/ هر جا هستی شاد باشی عزیزم

و برادر آزاد شهری( ایشون اما منبع انرزی هستن) 

که بعد چند ماه تازه فهمیدیم اسمشون علیرضاست...

ممنون هم استانی گرامی برا تمام کامنتای باحالتون

 انشالله که سال خوبی رو پیش رو داشته باشین....  دلتون همواره شاد .....

 و در آخرم  ی تشکر ویزه از مریم باانو، سنگ صبوری و

 رفیق و دوست چندین ساله خودم...

 بوس بوووووس مریمی برا تمام بودنااااات و انرزی دادنات....

 تی فیداااا خانوم خانوماااااااااا...

 ***

 همتونو دوست دارم و مراقب خودتون و دلاتونم باشین

 که هم نشکنه و هم دلی را نشکونه.....

 موزیک نوشت!!!

بــدتــرین هــم گــر بــا شـــی

بـــــازعــــــزیزی

در مصــر قـلــبـــــ مــن !!

بــی خیــــال نـنـــــه ! هــر چی بدبختــی کشیدیــم ;

گفتـــــی ، " حکمــت خداســت "

بــیـبــین ننــه ...

نیشونـــی ایــن حکمتــو بــده بــرم در خــونش

بگــم دٍ لامصـــــــــــــب ،

مشکلــت با مـــن چیـــه آخــه ...؟!

*****

البتــه این جمله رو باید با صدای خودش شنید

 که به عمق تلخیش پی برد. .

 بهـــروز جان اگه رسیدی دم خونش  نشونی شو به منم بده،

( هر چند که معتقدم که  داده اش نعمت ، نداده اش حکمت

، گرفته اش امتحانه)

بــــی خیــــال تـــو و آن روزهـــــا

 بــــی خیــــال دل و دل و دل

و بــال بـــال زدن اینــــروزها

نگاهم رو به سمت تو، شبم آیینه ی ماهه

دارم نزدیکتر میشم، یه کم تا آسمون راهه

به دستای نیاز من، نگاهی کن از اون بالا

من این آرامش محضو، به تو مدیونم این روزا

خدایا دوستت دارم، واسه هر چی که بخشیدی

همیشه این تو هستی که، ازم حالم رو پرسیدی

بازم چشمامو می بندم، که خوبی هاتو بشمارم

نمی تونم فقط میگم، خدایا دوستت دارم

خدایآآآ دوستتــــــ دارمـــــ

    اینهمه دل تو این دنیا. . .

    آیا نا آرام بودن دل من بین اینهمه دل چیز مهمیست؟؟؟

   نه!! معلومه که نه!!!

   اما نمیدانم چرا وقتی هیچ چیزی مهم نیست..

  صدای ضربان قلبی هست که برای من مهمترین موسیقیست. . .

دوستت دارم زیااااااد

***

ملتفت شدم

ملتفت شدی

ملتفت شد

ملتفت شدیم

ملتفت شدید

ملتفت شدند

  تازه از پابوسی "علی ابن موسی الرضا" برگشتم.

  یکی از بهترین مسافرت های عمرم بود...

با اینکه همه ساله توفیق زیارت آقا نصیبم می شه اما این دفعه یه حال و هوای خاصی داشت...             

چراشو نمی دونم !...                                                                                                          

   قصد ندارم سفرنامه مشهد براتون بنویسم ...   اما...                                                                                                      

     مشهد-گنبد و گلدسته های دوست داشتنی آقا-صحن بزرگ رضوی-

    هیاهوی زائرا- ضریح -پنجره فولادی-نماز زیارت - نماز جماعت -

   خیابان طبرسی-امام رضا 5-فلکه آب--پل زیر گذر                                                                     

بازارای  نزدیک حرم- الماس شرق- کوه سنگی- پدیده شاندیز- زیست خاور-پارک ملت...                 

 وااااای  که همین الونه دلم تنگ شده. . .                                                                                                                                                                                                                     

خلاصه جای همه تون خالی... خیلی خوش گذشت..

 خدا وکیلی به یاد تک تک شوما بودم &برای همتون  هم دعا کردم ...                                                                                                                                                                                                             

ماههاست که من تورا می شناسم و تو مرا* ولی تا کنون با هم رو به رو نشده ایم

 ماههاست که از نزدیک ترین خویش و قوم من به من نزدیک تری

 ولی شاید نزدیکترین فاصله ی من و تو کیلومترها و فرسنگ ها باشد

ماههاست که می نویسی و می خوانمت ومن می نویسم و می خوانیم. . .

ماههاست وقت میگذاری برایم وقت میگذارم برایت

وقتی از دلتنگی و آشفتگی هایت می نویسی نگرانت میشوم. .

 و نگرانم میشوی

و اینجاست که میفهمیم و مطمئن میشم که این دوست حقیقیست نه مجازی

و. . .

 و من عصر3شنبه بارونی 6 آذرساعت ۱۹/۲۰

کاخ موزه گرگان. . . .

یکی از  دوستان مجازی خودم را دیدم

 وواقعا هم از دیدنش خوشحال شدم

یعنی باورم نمیشد این دوست مجازی رنگ واقیعت به خودش گرفته و جلو روم واساده

. . البته قبلن صدا و تصویرشو دیده بودم اما داشتن  صدا و تصویر همزمان ی چیز

 دیگه  بود . . . . به قول معروف  - صدا و سیما ااااای بود واس خودش...

حالا بماند اند راحوالات این میتینگ ۲۰ مینی که چقده خیابونارو متر میکردم

 اونم تو بارون   ( آخ که این معرفتم تو حلقم)

 که اگه بخوام بگم طولانی میشه ومیدونم که  خوندنش از حوصلتون خارجه....

 اما ارزششو داشت... امیدوارم که همه ی دوستان چه(واقعی و مجازی)  هر جا هستین همیشه شاد

 سلامت در پناه الله باشین و زندگی همواره به کامتون شیرین . . .

( اهنگ وبم هم تقدیم میکنم به همه ی دوستان واقعی و مجازی خودم)

حسین بیشتر از اب تشنه لبیک بود

اما افسوس که به جای افکارش زخمهای تنش را نشانمان دادند

 و بزرگترین درد اورا بی آبی نامیدند. . . .

پرش موتور سوار و برخوردش به ماشین جلو ...

 چشمای بسته و سری که روی زمین ... خونی که از زیر گوشش ...تمــــام

به همین سادگی ...

اگه سرعتش کمتر بود ...

اگه کلاه سرش بود ...

اگه راننده ماشین بیشتر دقت میکرد ...

اگه ...اگه ... اگه ...

در عرض سه ثانیه جلو چشمای من پرونده ی یه جوون بسته شد ...

انشالله بسته نشده باشه ... امیدوارم ...

ولی دوست عزیز به کجا چنین شتابان؟

احتیاط کن احتیاط کن احتیــــــــــــــا ط !

بعد بگم میدونی چی شد؟ اونم بدونه اما باز بگه چی شد؟؟؟؟

منم شروع کنم بگم چی شده. . . از اول اولش. . .

 اونم با اینکه همشومیدونه بازم با حوصله گوش بده. . . صداشم در نیاد

آخرشم بگم میدونی اصن چیه ؟؟ اونم بازبا اینکه میدونه میخوام چی بگم

 بگه _ نـــــــه چی شده !!!

 بعد من بگم _ ی کم دقت کن رو آفرینشت آخه !!!

ی کم وقت بزار آخه!!!

 خداااااایی مثلناااااااا

 بعد اونم قاه قاه بزنه زیر خنده. . .

 بعد من بگم جدی میگم والله !!!

 دیگه شورشو در آورردن. . .

بعد اون فقط لبخند بزنه و نگام کنه. . .

 بازم بگم _امااا خیلی خیلی خیلی دوست دارم مهربون

 مرسی که هستی

 ممنون که تنها نیستم

 و ی مااااااااااچ گنده واسش بفرستم . . .

******

 میدونی چی شد؟؟؟

یکی اومد خیلی شیک حالمونو گرفت . .

در کنار خطوط سیم پیام

خارج ازده دو کاج روییدند

سالیان سال دراز رهگذران

آن دو را چون دو دوست می دیدند

 روزی از روزهای پاییزی

زیر رگبار و تازیانه باد

یکی از کاج ها به خود لرزید

خم شد و روی دیگری افتاد

گفت ای آشنا ببخش مرا

خوب در حال من تامل کن

ریشه هایم ز خاک بیرون است

چند روزی مرا تحمل کن

کاج همسایه گفت با نرمی

دوستی را نمی برم از یاد

شاید این اتفاق هم روزی

ناگهان از برای من افتاد

 مهربانی به گوش باد رسید

باد آرام شد، ملایم شد

کاج آسیب دیده ما هم

 کم کمک پا گرفت و سالم شد

میوه کاج ها فرو می ریخت

دانه ها ریشه می زدند آسان

 ابر باران رساند و چندی بعد

 ده ما نام یافت کاجستان

*********

 یاد این شعر و سختی حفظ کردنش بخیر تا به معلم تحویل بدیم

اما همیشه با خوندنش غصه م میگرفت...

 تا این که ورژن جدید ش رو شنیدم... اما این یکی حس خوبی داره.

حتی برای

چند ثانیه

چند ساعت

چند روز

چند هفته

 چند ماه

چند سال

شاید هم چند قرن که بگذره!!!

و صد جای دیگه دنیا هم رفته باشی

باز هم دلت پیش همون نقطه ی اول گیر کرده...!!!

مثه یک جنسی که می خوای بخری

و توی مغازه ی اول پسند میکنی

 ولی با خودت میگی بذار بقیه ی مغازه ها رو هم نگاه بکنم

 تمام مغازه شهرم که زیر پا بزاری

 ولی آخر سر هم میری و از همون مغازه ی اول خرید میکنی

 چون دلت گیره.......